طراحی ناخن با طرح گوزن
تاریخ انتشار: ۶ دی ۱۳۹۷ | کد خبر: ۲۲۱۳۹۳۶۳
طراحی ناخن از اون کارایی هست که با کمی تمرین و حوصله به راحتی میتونید یاد بگیرید و بعد از اون میتونید هر طرحی رو که دوست داشتید، روی ناخن هاتون بکشید. بعضی از طرح‌ها برای مهمونی‌ها و جشن‌های خاص و یا وقت‌هایی که تم مشخصی برای مهمون وجود داره خیلی خوب هستن. در این مطلب قصد دارم طراحی ناخن با طرح گوزن رو به صورت مرحله به مرحله بهتون آموزش بدم که مطمئنا خیلی راحت میتونید از پسش بربیاید و این گوزن‌های بامزه رو روی ناخن هاتون داشته باشید.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
آموزش طراحی ناخن با طرح گوزن
آموزش طراحی ناخن با طرح گوزن
وسایل مورد نیاز برای طراحی ناخن با طرح گوزن
لاک صورتی
لاک قهوه‌ای روشن، قهوه‌ای تیره، سفید و مشکی
قلم طراحی یا قلم مو ظریف
لاک پاک کن
لاک براق کننده ناخن
مراحل طراحی ناخن با طرح گوزن
به عنوان زمینه‌ی اصلی روی همه ناخن هاتون رو لاک صورتی بزنید و صبر کنید تا لاک‌ها کاملا خشک بشه.
زدن لاک صورتی
زدن لاک صورتی
قلم طراحی رو داخل لاک قهوه‌ای روشن بزنید و نوک ناخنتون رو یک نیم دایره بکشید، بعد در دو طرف اون نیم دایره، دو تا بیضی کوچیک به عنوان گوش بکشید. الان اصل طرح ما شکل گرفته. این کار رو برای همه‌ی ناخن هاتون انجام بدید.
کشیدن صورت گوزن
کشیدن صورت گوزن
قلم رو با لاک پاک کن تمیز کنید. اون رو داخل لاک مشکی بزنید و یک هلال ماه رو نوک ناخنتون بکشید تا پوزه گوزن ایجاد بشه.
کشیدن پوزه گوزن
کشیدن پوزه گوزن
با یک قلم مو ظریف که داخل لاک قهوه‌ای پر رنگ زده شده، شاخ‌های گوزن رو بکشید. بعد از استفاده، قلم مو رو با لاک پاک کن تمیز کنید.
کشدن شاخ‌ها
کشدن شاخ‌ها
قلم مو رو داخل لاک سفید بزنید و دوتا بیضی روی صورت هر گوزن به عنوان چشم هاش بکشید.
کشیدن چشم‌ها
کشیدن چشم‌ها
حالا قلم تون رو داخل لاک مشکی فرو کنید و دو تا نقطه مشکی وسط بیضی‌های سفید رنگ بذارید تا جزئیات گوزن تکمیل بشه.
کشیدن مردمک چشم‌ها
کشیدن مردمک چشم‌ها
برای بامزه‌تر شدن گوزن‌ها دو تا دایره کوچیک صورتی به عنوان لپ براشون بذارید.
گذاشتن لپ برای گوزن‌ها
گذاشتن لپ برای گوزن‌ها
در آخر هم برای جلوه بیشتر ناخن‌ها و همچنین جلوگیری از کنده شدن لاک ها، یک لاک براق کننده ناخن بزنید.
زدن لاک براق کننده
زدن لاک براق کننده
منبع: پارسینه
کلیدواژه: مد و زیبایی طراحی ناخن لاک ناخن
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.parsine.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «پارسینه» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۲۱۳۹۳۶۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
چرا نمی‌توانیم همه زبالههایمان را داخل آتشفشان‌ها بسوزانیم؟
درست است که گدازه آنقدر داغ است که می‌تواند مقادیری از زباله‌های ما را بسوزاند اما همه گدازه‌ها دمای یکسانی ندارند و فارغ از دما، موارد دیگری همچون خطرناک بودن، اعتقادات و کمبود آتشفشان وجود دارد که اجازه انجام چنین کاری را نمی‌دهد.
به گزارش ایسنا، هنگامی که آتشفشان کیلاویا(Kilauea) در جزیره بزرگ هاوایی در سال ۲۰۱۸ فوران کرد، جریان گدازه داغ‌تر از ۲۰۰۰ درجه فارنهایت(۱۱۰۰ درجه سانتیگراد) بود. این دما از دمای سطح سیاره زهره نیز بیشتر است و به اندازه‌ای داغ است که بسیاری از سنگ‌ها را ذوب می‌کند. همچنین به اندازه کوره‌های زباله‌سوزی که معمولا زباله‌ها را در دمای ۱۸۰۰ تا ۲۲۰۰ فارنهایت(۱۰۰۰ تا ۱۲۰۰ درجه سانتیگراد) می‌سوزانند، داغ است.
به نقل از کانورسیشن، با این وجود همه گدازه‌ها دمای یکسانی ندارند. فوران‌ها در هاوایی نوعی گدازه به نام بازالت تولید می‌کنند. بازالت بسیار داغ‌تر و سیال‌تر از گدازه‌هایی است که در آتشفشان‌های دیگر فوران می‌کنند. به عنوان مثال، فوران سال‌های ۲۰۰۴ تا ۲۰۰۸ در کوه سنت هلن یک گنبد گدازه‌ای با دمای سطحی کمتر از حدود ۱۳۰۰ فارنهایت(۷۰۴ درجه سانتیگراد) ایجاد کرد.
به غیر از دما، دلایل دیگری برای نریختن زبالههایمان در آتشفشان‌ها وجود دارد.
در وهله اول اگرچه گدازه در دمای ۲۰۰۰ درجه فارنهایت می‌تواند بسیاری از مواد درون سطل‌های زباله ما از جمله ضایعات غذا، کاغذ، پلاستیک، شیشه و برخی فلزات را ذوب کند اما به اندازه کافی داغ نیست که بسیاری از مواد رایج دیگر از جمله فولاد، نیکل و آهن را ذوب کند.
علاوه بر این آتشفشان‌های زیادی روی زمین وجود ندارند که دریاچه‌های گدازه‌ای یا دهانه‌های کاسه‌مانند پر از گدازه داشته باشند که بتوانیم زباله‌ها را در آن‌ها بریزیم. از میان هزاران آتشفشان روی زمین، دانشمندان تنها هشت مورد را با دریاچه‌های گدازه فعال می‌شناسند. بیشتر آتشفشان‌های فعال دارای دهانه‌های پر از سنگ و گدازه‌های سرد شده هستند.
مشکل سوم این است که ریختن زباله در آن هشت دریاچه گدازه فعال کار بسیار خطرناکی است. دریاچه‌های گدازه با پوسته‌ای از گدازه‌های خنک کننده پوشیده شده‌اند، اما درست در زیر آن پوسته مذاب و به شدت داغ قرار دارد. اگر سنگ‌ها یا مواد دیگر روی سطح دریاچه گدازه‌ای بیفتند، پوسته را می‌شکنند، گدازه زیرین را مختل می‌کنند و باعث انفجار می‌شود.
این اتفاق در کیلاویا در سال ۲۰۱۵ افتاد. بلوک‌های سنگ از لبه دهانه به درون دریاچه گدازه سقوط کرد و باعث انفجار بزرگی شد که سنگ‌ها و گدازه‌ها را به بالا و بیرون از دهانه پرتاب کرد. هر کسی که زباله را به دریاچه گدازه می‌اندازد باید فرار کند و از زباله‌ها و گدازه‌های شعله ور دور شود.
اما فرض کنید می‌شد زباله‌ها را با خیال راحت در یک دریاچه گدازه ریخت. در آن صورت برای زباله‌ها چه اتفاقی می‌افتاد؟ وقتی پلاستیک‌ها، زباله‌ها و فلزات می‌سوزند، گازهای سمی زیادی آزاد می‌کنند. آتشفشان‌ها در حال حاضر تُن‌ها گاز سمی از جمله گوگرد، کلر و دی اکسید کربن منتشر می‌کنند.
گازهای گوگرد می‌توانند مه اسیدی ایجاد کنند که ما آن را «وُگ» یا مه آتشفشانی می‌نامیم. این گازها می‌تواند گیاهان را از بین ببرد و باعث مشکلات تنفسی برای افراد نزدیک به آن شود. مخلوط کردن این گازهای آتشفشانی خطرناک با گازهای دیگر ناشی از سوزاندن زباله‌های ما، بخار حاصل را برای مردم و گیاهان نزدیک آتشفشان مضرتر می‌کند.
در نهایت، بسیاری از جوامع بومی، آتشفشان‌های مجاور را مکان‌های مقدسی می‌دانند. به عنوان مثال، دهانه‌ای در کیلاویا خانه پله Pele، الهه آتش بومی هاوایی در نظر گرفته می‌شود و منطقه اطراف دهانه برای بومیان هاوایی مقدس است. پرتاب زباله در آتشفشان‌ها توهین بزرگی به آن فرهنگ‌ها خواهد بود.
انتهای پیام
علت فوت پزشک متخصص در استان فارس در دست بررسی است